بایدها و نبایدهای سرمایه گذاری

احسان فدایی - تولید بدون کارخانه؛ پدیده رو به گسترش بازار لوازم خانگی ایران است. پدیده‌ ای که منجر به تولید کم‌ هزینه‌ تر لوازم خانگی می‌ شود اما.

استاندار اصفهان: از سرمایه گذاری بخش خصوصی استقبال می کنیم

استاندار اصفهان با بیان اینکه از سرمایه گذاری بخش خصوصی در استان استقبال می کنیم، گفت: معتقدیم مسیر سرمایه گذاری باید روشن و با بیشترین همکاری و هماهنگی در دولت همراه باشد.

- ، به نقل از اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل استانداری اصفهان، سیدرضا مرتضوی در بیست و دومین نشست شورای برنامه ریزی و توسعه استان اصفهان اظهار داشت: ضمن این که از سرمایه گذاری بخش خصوصی در استان استقبال می کنیم و معتقدیم مسیر سرمایه گذاری باید روشن و با بیشترین همکاری و هماهنگی در دولت همراه باشد اما از ابتدا پهنه بندی مشخصی در استان تعریف شده است که باید به آن متعهد باشیم.

وی ادامه داد: در این پهنه بندی امکانات، زیرساخت ها و بضاعت آبی که در دسترس داریم در نظر گرفته شده که باید این شاخص ها با یکدیگر تطبیق داشته باشند.

استاندار اصفهان بیان کرد: این پهنه بندی مبنای مطالعاتی قوی و کارشناسی دارد و ملزم هستیم بر آن مبنا پیش رویم.

بعضاً در برخی شهرستان ها با طرح هایی مواجه می شویم که اندک تعریف اقتصادی در استان ندارند.

از این رو طرح های سرمایه گذاران در سراسر استان با دقت و با نگاه کارشناسی بررسی شود چراکه در سند آمایش انتظاری از این پهنه تعریف شده که نباید از آن تخطی شود.

استاندار اصفهان: از سرمایه گذاری بخش خصوصی استقبال می کنیم

همه حقوق این سایت برای قطره محفوظ است. قطره مسئولیتی در قبال محتوای مطالب ندارد.
تمامی خدمات این سایت، حسب مورد دارای مجوزهای لازم از مراجع مربوطه می باشند و فعالیت های این سایت تابع قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران است.

شریفی: در این سال ها روی افرادی سرمایه گذاری شده که گنجایش این همه توجه را نداشته اند/ سلبریتی پروری در نظام ما نباید اتفاق بیفتد

سینماپرس: امیرحسین شریفی تهیه کننده سینما و تلویزیون در مورد خطای سلبریتی پروری در رسانه ها گفت: ما سال ها است با سیاست های غلط در مواجه هستیم؛ باعث تأسف است که رسانه به افراد بی ریشه و بی هنر که در حد هنرور هم نیستند بها می دهد و بودجه های بیت المال را صرف آن ها می کند و از سوی دیگر هنرمندان متعهد، کاربلد، اصیل و انقلابی سال های متمادی است بیکار و خانه نشین هستند و هیچ مدیری هم به فکر آن ها نیست.

تهیه کننده فیلم های سینمایی «مستأجر» و «آوازهای سرزمین من» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: ما قطعاً در شرایط فعلی نیازمند تدبیر عاجل مدیران رسانه ملی و تغییر رویکرد در سیاست های غلط گذشته شان هستیم. باید کسانی در تلویزیون جمهوری اسلامی ایران فعالیت داشته باشند که دغدغه اعتلای فرهنگ و هنر و حراست و صیانت از نظام و انقلاب را داشته باشند.

شریفی ادامه داد: ما تا چه زمانی باید شاهد حضور افرادی در قامت بازیگر، مجری، کارگردان و. در رسانه ملی باشیم که از بودجه این نظام ارتزاق می کنند و تا کوچکترین آشوبی در کشور رخ می دهد چهره عوض می کنند و علیه کشور و علیه رسانه ملی قیام می کنند؟ بی تردید اگر افراد با ریشه و متعهد در رسانه ملی حضور داشته باشند هرگز چنین اتفاقی رخ نخواهد داد چرا که افراد با ریشه و انقلابی هرگز آب به آسیاب دشمن نمی ریزند.

این سینماگر تصریح کرد: رسانه ملی در بایدها و نبایدهای سرمایه گذاری این سال ها روی افرادی سرمایه گذاری کرده که گنجایش این همه توجه را نداشته اند؛ رسانه ملی سال های متمادی است روی آثاری سرمایه گذاری کرده که بسیاری از آن ها پیش پاافتاده و نازل و فاقد ارزش هنری بوده اند و قطعاً این روش و منش نیاز به اصلاح اساسی دارد.

وی در پایان این گفتگو افزود: سلبریتی پروری در نظام ما نباید اتفاق بیفتد و نه تنها در رسانه ملی که در سینما هم باید شاهد تغییر رویکرد مدیران وزارت ارشاد و سازمان سینمایی باشیم؛ سلبریتی در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران باید هنرمندان متعهد و انقلابی باشند که دلشان برای رشد و توسعه و ارتقای این کشور می تپد.

وضعیت معادن مازندران پشت اتاق‌های شیشه‌ای تعیین‌تکلیف شود

استاندار مازندران گفت: وضعیت معادن استان در پشت اتاق های شیشه ای می بایست تعیین تکلیف شود و در هر شهرستان معادن باید باید بعنوان فرصت های سرمایه گذاری و پتانسیل های آن شهرستان معرفی شود.

به گزارش بلاغ، سیدمحمود حسینی پور در جلسه شورای معادن استان با عنوان اینکه اهلیت سرمایه گذاران باید با دقت بیشتری مورد بررسی قرار گیرد و صرفا براساس درخواست نباید اقدام شود، خاطرنشان کرد : شورای معادن باید پیرامون مسائل معادن در مازندران تصمیم گیری کند تا وضعیت معادن استان مشخص و سیاست گذاری شود چرا که معدن یکی از مولفه های رشد اقتصادی استان است .

وی ادامه داد: سیاست های معادن استان باید در استان تعیین و آسیب های این بخش، شناسایی و رفع شود .

نماینده عالی دولت در استان با بیان اینکه از 270 معدن در استان 139 معدن فعال و 131 معدن غیرفعال ، 28 معدن سلب صلاحیت و برای 9 معدن پیشنهاد سلب صلاحیت صادر شده است ، تصریح کرد : وضعیت معادن استان در پشت اتاق های شیشه ای می بایست تعیین تکلیف شود و در هر شهرستان معادن باید باید بعنوان فرصت های سرمایه گذاری و پتانسیل های آن شهرستان معرفی شود.

حسینی پور تصریح کرد : در هر شهرستان معادن شاخص استان طی نامه ای به فرمانداران می بایست اعلام شود تا اقدامات لازم برای جذب سرمایه گذاران در شهرستان ها صورت گیرد.

استاندار افزود، عملکرد معادن فعال استان باید مورد بررسی و واکاوی قرار گیرد چرا که ارزش افزوده معادن استان درخور توجه است.

استاندار مازندران یادآور شد : در جلسه آتی این شورا کارشناسان اداره کل صمت می بایست گزارش دقیقی از فرصت های حوزه معادن و معادن برتر استان ارائه کنند چرا که سرمایه گذاری در حوزه معادن می تواند اقتصاد مازندران را فعال و شکوفا کند .

سد سقاوه مارگون با حضور رئیس جمهور کلنگ‌زنی می‌شود / شهر مارگون فضای درمانی مناسبی ندارد / همه جانبه از سرمایه‌گذاران حمایت می‌کنیم

کبنا ؛فرماندار شهرستان مارگون گفت: شهرک صنعتی مارگون برای سرمایه‌گذاری ظرفیت خوبی دارد؛ امکانات فراهم است آب، برق، گاز، امنیت، زمین و موقعیت جغرافیایی، جایگاه خوبی است و در واقع نقطه ثقل استان است. اگر کسی بخواهد سرمایه‌گذاری کند، همه جانبه حمایت خواهد شد.
مختار اندرخور_ فرماندار شهرستان مارگون_ در گفت‌وگو با خبرنگار کبنا در پاسخ به سووالی در خصوص وضعیت این شهرستان به لحاظ امکانات و تجهیزات، اظهار داشت: اینکه فقط تابلوی شهرستان مارگون از بخش به شهرستان تغییر کرده است را قبول دارم؛ البته همین تغییر تابلو خود گام بزرگی بود. شهرستان مارگون حدود 30 هزار نفر جمعیت دارد. زیرساخت‌ها باید عوض شود. در این شهرستان به علت صعب‌العبور بودن، کوهستانی و طبیعت خشن، از لحاظ زیرساخت‌ها کمبود‌های زیادی دارد مثلاً ۵۷۰ کیلومتر راه داریم که بیش از ۵۰ درصد آن‌ها خاکی است.
وی در ادامه افزود: با تنش‌های مختلف (راه و جاده، آب) در شهرستان مارگون مواجهیم. ‌امیدواریم در آینده اگر بودجه‌های مصوب سفر ریاست جمهوری تخصیص داده شود در بخش راه به وضعیت مناسبی برسیم.
فرماندار شهرستان مارگون تاکید کرد: حدود ۱۵۰ میلیارد تومان بودجه مصوب شده است که اگر ۵۰ درصد این بودجه هم به ما برسد وضعیت خیلی تغییر خواهد کرد. درباره راه از خود مارگون گرفته تا دیگر روستا‌ها تنش‌های زیادی وجود دارد که در همین مدت کوتاه یکی از پمپاژ‌هایی که دچار عیب فنی بود تعویض شد.
اندرخور با اشاره به شبکه آبرسانی مارگون، اضافه کرد: لوله‌کشی شهر پوسیده است و لوله‌ها باید تعویض و بهسازی شود و در این خصوص تصمیمات خوبی گرفته شده است.
وی افزود: چهار محور اصلی در شهرستان مارگون؛ محورهای منتهی به بخش زیلایی و مورزرد زیلایی حدود ۲۲ تا ۲۳ بایدها و نبایدهای سرمایه گذاری کیلومتر راه وجود دارد که جاده‌های فرعی آن نیاز به آسفالت دارند که تاکنون در همین مدت یک ماه گذشته حدود یک کیلومتر از آن راه‌اندازی شد.
فرماندار مارگون گفت: با پیگیری‌های انجام گرفته در همین دو سه ماه با نظارت و نظر مطلوب استاندار کهگیلویه و بویراحمد برای رفع محرومیت در زمینه بهداشت، برق، جاده، گاز و. اقدامات لازم صورت گرفت. البته مطالبه مردم هم همین‌هاست.
وی گفت: پروژه گاز زیلایی با ۱۷۳ میلیارد تومان اعتبار در حال پیگیری و انجام است که اکثر روستا‌ها گازدار می‌شود.
اندرخور با بیان اینکه حدود ۲۳ کیلومتر از بخش زیلایی نیازمند آسفالت و زیرسازی است، افزود: با پیگیری‌های دو سه ماه اخیر و نظر مطلوب استاندار برای رفع محرومیت در مناطق مختلف شهرستان مارگون، در چهار مؤلفه آب، بهداشت، برق و گاز ان‌شاءالله اگر بودجه‌ها تخصیص یابند در سراسر استان متوجه انقلابی خواهیم شد که بخش محروم مارگون هم بهره‌مند خواهد شد. از این 23 کیلومتر جاده بخش زیلایی، حدود 1 و نیم کیلومتر به بهره‌برداری رسید. اگر بودجه تخصیص داده شود تا اواخر ۱۴۰۱ یا اوایل ۱۴۰۲ به وضعیت مناسبی در حوزه راه دست خواهیم یافت. مطالبه مردم همین آب، برق، گاز و سایر خدمات است. امیدواریم تا پایان سال ۱۴۰۲ اکثر روستا‌های پرجمعیت بخش زیلایی گازدار شود.

وی در ادامه افزود: در بحث آموزش دو خوابگاه داریم که ساخت قدیم است و با توجه به پراکندگی جمعیت قطعاً در بحث آموزش و خوابگاه به نوسازی و بهسازی نیاز داریم. مدارسی هم داریم در مورزرد زیلایی و دیگر نقاط که سنگی و قدیمی‌اند. از رئیس آموزش‌و پرورش عشایر خواستیم لیستی از نیاز‌های فضایی و تجهیزاتی مدارس تهیه کند و به ما تحویل دهد.
فرماندار مارگون در ادامه گفت: در خود مارگون دو چمن مصنوعی در دست احداث است که با تکمیل آنها کمک خوبی به آموزش و پرورش خواهد شد؛ ‌امیدواریم ظرف یکی دو ماه آینده این دو چمن مصنوعی در مارگون به بهره‌برداری برسد و دانش‌آموزان و عموم مردم و به ویژه جوانان بتوانند از آن استفاده کنند.
وی اضافه کرد: با سفری که به منطقه چاهن یا دهستان شورم و مورزرد زیلایی، سیلاب کلوار داشتیم، مصوبات خوبی برای این منطقه مصوب شد. ‌امیدواریم تا اوایل سال ۱۴۰۲ دو چمن در مورزرد زیلایی به بهره‌برداری برسد. سالن ورزشی در روستای شهنیز هم در دستور کار است. البته گاهی تعارضات اجتماعی یکی از موانع توسعه روستاها است که اختلافاتی بر سر زمین‌ها یا اختلافات قومی و قبیله‌ای وجود دارد. که روند کار ما را کند می‌کند و پیشرفت را برای مناطق روستایی عشایری نیز کند می‌کند. طی ماه گذشته یک سالن ورزشی در بردپهن زیلایی که تقریباً آماده است و ظرف یکی دو ماه آینده به بهره‌برداری می‌رسد. در برنامه داریم با توجه به محتوای سند تحول بنیادی، آموزش را به سمت حرفه‌آموزی ببریم و مهارت‌آموزی برای اشتغالزایی به دانش‌آموزان را یاد دهیم. به همین دلیل روی بحث توسعه هنرستان در شهرستان بیشتر تلاش کردیم.
وی در ادامه تصریح کرد: طرح اقدام _طرح مشترک بین ستاد اجرایی فرمان امام(ره) و استانداری کهگیلویه و بویراحمد_ که البته فقط مختص بخش زیلایی است؛ همه رفاهیأتی که مردم نیاز دارند از جمله آب، گاز، برق، بهداشت و. در این طرح دیده شده که توسط فرمانداری طراحی و به استانداری و ستاد اجرایی فرمان امام تحویل داده شد. ‌امیدواریم ظرف ماه آینده این قرارداد منعقد شود اگر این طرح اجرا شود گام مهمی برای محرومیت‌زدایی از بخش زیلایی برداشته خواهد شد.
اندرخور در بحث جاده‌ها، گفت: ۵ کیلومتر جاده آسفالت در دلی‌رچ به بهره‌برداری رسید و اگر سهمیه قیر به پیمانکار داده شود ۱۱ کیلومتر جاده شبلیز به دلی گردو نیز آسفالت خواهد شد. مهم‌ترین مشکلات این مناطق در بحث راه است. اگر بخواهیم تا انتهای مورزرد را در نظر بگیریم حدود ۷۸ کیلومتر جاده خاکی داریم ولی با توجه به جاذبه‌های بایدها و نبایدهای سرمایه گذاری گردشگری خوبی که این منطقه دارد و این دو تالاب که در این منطقه وجود دارد اگر بتوانیم این جاده‌های خاکی را آسفالت کنیم و به تالاب‌ها برسانیم یکی از جذاب‌ترین مناطق گردشگری در استان و کشور خواهد بود.
وی در ادامه عنوان کرد: یکی از پروژه‌های مهم در شهرستان مارگون سد سقاوه است که هفته گذشته، جلسه‌ای با دکتر آرش مصلح_مدیرکل آب منطقه‌ای استان کهگیلویه و بویراحمد_ داشتیم به مناقصه رفته است و شرکت زیر نظر وزارت دفاع است. با اعتبار اولیه ۴۰۷ میلیارد تومان تأیید شد. در هفته‌های آتی یک جلسه مشترک با جهاد کشاورزی، امور اراضی، آب منطقه‌ای و فرمانداری برگزار خواهد شد و در ماه‌های آینده شرکت مستقر می‌شود. کلنگ‌زنی احتمالاً با سفر دوم رئیس جمهور به دست رئیس جمهور انجام خواهد شد. طرح بسیار خوبی است برای شهرستان مارگون و شهرستان‌های اطراف برای توسعه کشاورزی، آب شرب و تأمین آب شهرک صنعتی مارگون.
اندرخور بیان کرد: در بحث برق؛ یکی از روستا‌های دور افتاده، تنگ آسیاب است که توانستیم تا یکی دو ماه گذشته برق‌رسانی آن انجام شود. در بحث روشنایی خدمات خوبی در سطح شهر‌ها و روستا‌ها انجام گرفته است و تلاش ما بر این است حتی روستا‌های زیر پنج خانوار هم تا سال آینده برق‌دار شود. از لحاظ خدمات برق اگرچه مناطق صعب‌العبور است و قطعی برق زیاد است، ولی اداره برق شهرستان مارگون جهادی پایه کار است و در کمترین زمان قطعی‌ها رفع می‌شود. ما و همکاران هم قسم شدیم که آن چه در توان داریم را برای خدمت‌رسانی بگذاریم و به بهترین نحو در خدمت مردم باشیم و این را ثابت کردیم؛ هر ساعت از شبانه روز جهت خدمت آماده بودیم و هستیم. هر کجا لازم بود در میان مردم حضور پیدا کردیم و میز خدمت را به روستا‌های محروم بردیم و به جای اینکه مردم بیایند ما خدمت مردم رسیدیم.

اندرخور در ادامه گفت: در بحث بهداشت خود شهر مارگون فضای درمانی مناسبی ندارد ساختمان‌های مخروب و متروک است. ما درصددیم از طریق علوم پزشکی یا از طرق دیگر، بیمارستان یا درمانگاه بسازیم؛ ولی فعلاً یک پزشک متخصص داخلی اطفال و زنان در اینجا مستقر خواهد شد. خانه بهداشت پوله و چاهن دو سه سال تعطیل بود که با پیگیری‌های انجام شده فعلاً یک پزشک آنجا مستقر شد. یک پایگاه اورژانس نیز در زیلایی مستقر شده. ساختمان هم ان‌شاءالله ساخته خواهد شد. یک اورژانس جاده‌ای تا پایان سال ۱۴۰۱ برای مردم سیلاب‌کلوار ایجاد خواهد شد و هفته‌ای دو روز در این مناطق، استقرار پزشک خواهیم داشت.
وی در ادامه گفت: آنچه برای شهرستان مهم است اشتغال جوانان است که خدا را شکر با احداث و راه‌اندازی کارخانه سیمان مارگون بیش از ۴۰۰ نفر از جوانان مارگون در این کارخانه مشغول به کار شدند. ‌امیدواریم فاز دوم نیز در سال ۱۴۰۲ راه‌اندازی شود و جوانان دیگر هم مشغول به کار شوند.
اندرخور توضیح داد: شهرستان مارگون و شهرک صنعتی مارگون برای سرمایه‌گذاری ظرفیت خوبی دارد؛ امکانات فراهم است آب، برق، گاز، امنیت، زمین و موقعیت بایدها و نبایدهای سرمایه گذاری جغرافیایی، جایگاه خوبی است و در واقع نقطه ثقل استان است. اگر کسی بخواهد سرمایه‌گذاری کند، همه جانبه حمایت خواهد شد.
فرماندار مارگون در آخر با اشاره به فصل سرما و بارش‌های سیل‌آسا، گفت: مسیر‌های صعب‌العبور و کمبود ماشین آلات فنی کار را برای ما سخت کرده است، در زمان سیل ما با خواهش از شرکت نفت گچساران یک گریدر گرفتیم و جاده‌ها را هموار کردیم.

تولید بدون کارخانه!

احسان فدایی - تولید بدون کارخانه؛ پدیده رو به گسترش بازار لوازم خانگی ایران است. پدیده‌ ای که منجر به تولید کم‌ هزینه‌ تر لوازم خانگی می‌ شود اما.

بورس24 : تولید بدون کارخانه؛ پدیده رو به گسترش بازار لوازم خانگی ایران است. پدیده‌ای که منجر به تولید کم‌هزینه‌تر لوازم خانگی می‌شود اما تضمینی برای کیفیت به مصرف کنندگان نمی‌دهد و حالا به همین دلیل به یک نگرانی بزرگ برای بازار لوازم خانگی تبدیل شده است.

OEM‌ ها ماهیگران قهار بازار

در صنعت لوازم خانگی سه گروه عمده در بخش تولید و عرضه مشغول فعالیت هستند؛ گروه نخست شامل شرکت‌هایی می‌شوند که خطوط تولید فعال دارند و بایدها و نبایدهای سرمایه گذاری در قالب SKD و CKD پروسه عملیات کاری روی محصول را انجام می‌دهند. بخشی از این قطعات و مواد اولیه، توسط پیمانکاران داخلی و بخشی دیگر از مجرای واردات، تأمین می‌شود که در نهایت با انجام فرایند کاری روی خطوط، منجر به تولید کالایی می‌شود که در معنای عام، مونتاژ خوانده می‌شود.

گروه دوم، مجموعه‌ هایی هستند که واردات محصول کامل را بر عهده دارند.این مجموعه، خط تولید ندارند و به صورت قانونی و رسمی یا غیررسمی اقدام به واردات می‌کنند. البته طبق قوانین جدید تنها کالاهایی اجازه واردات دارند که مشابه آنها در داخل تولید نمی‌ شود.

گروه سوم، OEM‌ها هستند که نه در گروه تولیدکنندگان جای می‌گیرند و نه واردکنندگان. OEM‌ها با توجه به شناختی که از بازار و سلیقه مردم دارند، با ثبت یک برند و نام تجاری، به واحدهای تولیدی سفارش می‌دهند و آنها محصول را با مشخصات و برند سفارشی تولید کرده و سپس از مجرای شبکه توزیع به بازار عرضه می‌کنند.

OEM که مخفف کلمه Original Equipment Manufacture بوده در لغت به معنی تولیدکننده اصلی قطعات است. اما در واقع تولید OEM به نوعی استفاده از ظرفیت‌های تولیدی یک کارخانه برای تولید محصول با نام برند دیگر است. به عبارت بهتر استفاده از محصول تولیدی یک کمپانی با برند کمپانی دیگر را تولید به صورت OEM می‌گویند.

البته این‌گونه از تولید مخصوص کمپانی‌های لوازم خانگی نیست بلکه در بسیاری از بخش‌های تجاری مانند سخت‌افزار، قطعات الکترونیکی، خودرو و حتی در حوزه نرم‌افزار و بازی‌های کامپیوتری نیز شاهد آن هستیم.

تولید OEM در حقیقت تولید بدون کارخانه بوده که این روزها در بسیاری از صنایع جهان رواج یافته است. متأسفانه برای این‌گونه تولید چارچوب و ضوابطی وجود ندارد و حضور این پدیده و البته استفاده نادرست از آن در کشورهای غیرتوسعه‌یافته و در‌حال‌توسعه موجب آسیب‌دیدگی شدید در بخش تولید خواهد شد. در صنعت لوازم خانگی، OEM یک پدیده ناشناخته است، ناشناخته از این منظر که مشخص نیست ادامه این فرایند چه عواقبی خواهد داشت.

OEM‌ها واحدهایی هستند که به عنوان بخش تولید شناخته نمی‌شوند، اما می‌توانند در کنار بخش تولید حضور داشته باشند، با نام و نشان خود نفس بکشند و تأمین بازار را بر عهده بگیرند. این گروه نه به عنوان واسط، بلکه به اسم و برند خود، برای کالایشان تبلیغ می‌کنند، مشتری پیدا می‌کنند و بازار را در دست می‌گیرند آن هم بدون آن که خط تولیدی داشته باشند یا سرمایه‌ای صرف نیروی انسانی کرده باشند.

این واحد‌ها، علاوه بر مزایایی که دارند، تهدیدهایی نیز می‌توانند برای صنایع داشته باشند. البته OEM‌ها در بخش‌های مختلف و صنایع دیگر نیز حضور دارند.

تا فروردین 1400، عملا قانونی در این زمینه وجود نداشت، اما از این زمان با توجه به ابهامات گسترده‌ای که در مسیر فعالیت این شرکت‌ها پدید آمده بود، وزارت صمت دستورالعملی صادر و آن را قانونمند کرد. با توجه به آنکه تا پیش از این دوره، استراتژی صنعتی تعریف شده و مدونی در این صنعت نداشتیم و مشخص نبود در چه زمینه‌ای چه تعداد واحد صنعتی باید ایجاد شود، واحدهای بسیاری در اقصانقاط کشور مجوز فعالیت اخذ کردند بدون آنکه ساماندهی و برنامه هدفمندی برای آنها در نظر گرفته شود. بر این اساس بود که ظرفیت مازاد بر نیاز بازار کشور شکل گرفت و عملا شاهد هدررفت بخش عطیمی از سرمایه‌ ها در این مسیر شدیم.

OEM یک مدل از توسعه صنعتی است که با توجه به ظرفیت خالی موجود کارخانه‌ها، منطق و عقل اقتصادی حکم می‌کرد که صاحبان برندها از آن استفاده کنند . OEM‌ها بدون آنکه سرمایه‌گذاری ثابتی برای ایجاد کارخانه کنند، شروع به بهره‌برداری از ظرفیت واحدهای فعال کردند تا عملا یک بازی برد - برد را شکل دهند.

بازاریابی پیش از تولید

سفارش کالا بسته به نوع محصول متغیر است؛ به این صورت که بعضی طرح یا قالب آن را به کارخانه می‌ برند یا از محصولات طراحی‌ شده یکی را انتخاب می‌ کند و می‌ خرد. البته باید هزینه قالب و هزینه‌ های جانبی آن پرداخت شود‌.

در این مدل سفارش‌ گذاری، شرکت‌ هایی ورود می‌ کنند که پیش از این مرحله اقدامات مربوط به ثبت برند اختصاصی‌ شان را انجام داده‌اند‌. اطلاعات فروش و کانال‌ های بازار را در اختیار گرفته‌ اند و در مرحله آخر نیاز به محصول برای عرضه پیدا کرده‌ اند.

تعداد و تنوع OEM‌ها در کشورچین فراوان است. کافی است حیطه کارتان را مشخص کنید و درخواستتان را به آنها بدهید، از صفر تا صد یک پروژه را می‌توانند انجام دهند. از طراحی تا اجرا و بسته‌بندی را می‌توان روی آنها حساب ویژه باز کرد. البته کیفیت‌های مختلفی هم دارند از پایین‌ترین تا بالاترین که به تناسب، قیمت‌های متفاوتی هم دارد .

فرصت‌ ها و تهدیدهای OEM ها

با وجود همه محسنات و امتیازاتی که OEM‌ها دارند، اما یک جایی از این روند پایش می‌لنگد. آن هم دقیقا همان پایی است که بیشتر صنایع با آن درگیرند، خدمات پس از فروش.

پاشنه آشیل هر صنعتی همین موضوع است. در حوزه لوازم خانگی، اگر برندی می‌خواهد مانا باشد و در طولانی‌مدت دوام بیاورد، باید روی خدمات پس از فروش تمرکز کند و این بعد از فعالیتش را تقویت کند. نکته دیگر آنکه OEM‌ها واحدهایی هستند که نه تولید دارند و نه توان اشتغال‌زایی، به این جهت ارزش افزوده‌ای که تولیدکننده برای اقتصاد و صنعت می‌تواند به دنبال داشته باشد را ندارد.

نباید فراموش کرد که وجود OEM‌ها در شرایط بازار رکودی مانند اکنون که میزان تولید واحد‌ها اضافه بر ظرفیت بازارشان است، به نفع تولید کننده است. کارخانه‌های تولیدی خط فعال دارند و به تبع آن حقوق و دستمزد کارگران، مالیات و عوارض نیز طبق روال باید پرداخت شود.

همه اینها در شرایط رکودی، سربار هزینه‌های واحد تولیدی است. OEM‌ها می‌ توانند با بازار و مشتریانی که در اختیار دارند، هزینه‌های سنگین تولید‌کننده را کاهش دهند.

با توجه به گستره فعالیت OEM‌ها و در عین حال ضرورت فعالیت آنها و امتیازاتی که برای بخش تولید دارند، فعالان و سرمایه‌گذاران می‌توانند پروانه فعالیت برای محصولاتشان را دریافت کنند، البته دریافت استانداردهای لازم در این بین هم ضروری است. به این معنا که گواهی فعالیت تولید بدون کارخانه همان مجوز OEM‌ها توسط وزارتخانه صادر می‌شود.

به دلیل آن که OEM‌ها نیاز کشور هستند و کمک می‌کنند که ظرفیت‌های مازاد و خالی واحدهای تولیدی فعال شوند، در عین حال، سرانه سربار هزینه‌ها کاهش یابد و تولید و فعالیت واحدهای تولیدی اقتصادی‌تر از پیش باشد.

نکته دیگر که از امتیازات OEM‌ها محسوب می‌شود، تخصیص سرمایه‌شان در حوزه تبلیغات و برندسازی است. فروش کالاها در اقساط بلندمدت به فروشگاه‌ها یا برگزاری جشنواره‌های مختلف و اهدای هدایا از جمله راهکارهای آنهاست.

سرمایه‌ای که می‌توانست در بخش تولید صرف شود، حالا صرف فروش بهتر می‌شود. به این دلیل آنها با گشاده‌دستی به فروشنده و مصرف‌کننده تسهیلات ویژه می‌دهند که در نهایت شرایط جلب رضایت هر دو فراهم می‌شود.

الزامات حیات OEM‌ها در اقتصاد ایران

به دلیل ریل‌گذاری غلط بایدها و نبایدهای سرمایه گذاری و اشتباه مهلک در هدایت سرمایه‌گذاران، ظرفیت تولیدی فعالان لوازم خانگی کشور، چند برابر نیاز بازار داخلی است؛ به عنوان مثال ظرفیت اسمی تنها پنج برند اصلی کشور از میان حدود 250 شرکت فعال این حوزه، به میزانی است که عملا پاسخ‌گوی نیاز کامل بازار داخلی برای یک سال می‌شود.

بیشتر شرکت‌ها به دلیل فقدان نیازسنجی و تدوین یک برنامه دقیق و مشخص، تحت تأثیر آمارسازی‌ها و پروپاگاندای پیرامون این صنعت، با سودای سودآوری، پا به این عرصه گذاشتند و عرضه به بازار را فراتر از آنچه باید باشد انجام می‌دهند. نبود استراتژی مشخص در صنعت لوازم خانگی، منجر به ایجاد اشتغال‌به‌کار کاذب شده است. اتفاقی که پیش‌تر در صنعت خودرو نیز رخ داده است. با توجه به شرایط بازار، بسیاری از این واحد‌ها، با کمتر از 10 درصد ظرفیت فعال هستند. در چنین شرایطی OEM‌ها می‌توانند آب حیات واحدهای تولیدی باشند تا خط تولید یکسره برقرار باشد و نبض حیاتش ممتد بزند.

نظارت بر بقای OEM ها

منطقی که پیش‌تر باید در اعطای مجوز به واحد‌های تولیدی به کار می‌افتاد و مانع از هدایت این حجم سرمایه‌گذاری غیراقتصادی به سمت صنعت لوازم خانگی می‌شد، حالا بهتر است در نظارت بر OEM‌ها فعال شود. در شرایط فعلی بخش عظیمی از پتانسیل نهفته در سرمایه‌گذاری این صنعت را از دست داده‌ایم آن هم در شرایطی که هم‌زمان با تغییر الگوی خرید مردم متأسفانه شرایط تحریمی، امکان صادرات و کسب بازارهای منطقه را نیز به کمترین میزان خود رسانده است. حتی درصورتی‌که بتوانیم با کشورهای همسایه وارد مذاکره شویم، به دلیل آنکه واردات مواد اولیه به دلیل قیمت ازر با قیمتی بالا به دست تولیدکننده می‌رسد، تولیداتمان از نظر قیمتی در کنار برندهای جنوب شرق آسیا، مزیت رقابتی پیدا نمی‌کند. البته به این مشکلات باید مصایب نقل و انتقالات مالی را نیز اضافه کرد؛ بنابراین با این شرایط چاره‌ای نیست جز اینکه بر تداوم و تسهیل حیات و بقای OEM‌ها تمرکز شود . آنچه اهمیت دارد این است که مجموعه‌های مذکور با معرفی یک برند می‌توانند وارد عرصه شوند، اما باید در یک چارچوب مشخص و تحت قوانین و مقررات خاصی فعالیت کنند . به این معنا که بررسی شود آیا این شرکت که مدعی یک برند خاص است، تمام مجوزها و استانداردهای لازم را برای فعالیت دارد یا خیر؟

در بعد دیگر، با توجه به این نکته که OEM‌ها سرمایه لازم برای فعالیت را دارند، باید برنامه‌ریزی‌ها به گونه‌ای باشد که یک برند برای سال های سال فعال بماند. این موضوع نه تنها در بخش عرضه حائز اهمیت است، بلکه در حوزه خدمات پس از فروش ملموس‌تر می‌شود .

تولد و ظهور برندهای مختلف و فعالیت کوتاه و در ادامه نزول و افول آنها، می‌تواند ضربه سهمگینی به اعتماد مصرف‌کنندگان به عنوان سرمایه اجتماعی بازار نسبت به برند و تولید ایرانی وارد کند. تولید و عرضه یک برند باید تداوم داشته باشد و نسل به نسل در حافظه و تجربه زیسته افکار عمومی تثبیت شوند تا بتوانند جای خود را در سبد کالای خانوار و بازار کشور تثبیت و استوار کنند.

تولید بدون کارخانه؛ مجاز یا غیر مجاز؟

یکه نکته حائز اهیمت در خرید این‌گونه محصولات وجود دارد و آن هم این است که فروش این محصولات از نظر قانونی مشکلی ندارد اما لازم است بدانید محصولاتی که با برچسب OEM تولید می‌شوند، از مقررات خاصی پیروی می‌کنند که شما با خرید این محصولات، باید آنها را بپذیرید!

کیفیت و خدمات پس از فروش محصولات در حوزه لوازم خانگی یک امر حیاتی و واجب است، چراکه مصرف‌کننده با پرداخت هزینه‌ای گران یک کالای مصرفی را خریداری می‌کنند که از آن انتظار دوام و کیفیت دارد. اما آیا تولیدات OEM از این دو فاکتور پیروی می‌کنند؟

نمی‌توان گفت که تولیدات OEM ذاتا بی‌ءکیفیت هستند اما معمولا شرکت‌هایی سراغ این‌گونه تولیدات می‌روند که قصد دارند هزینه کمتری برای تجارت خود بپردازند. در بیشتر مواقع کاهش هزینه‌ها به منزله کاهش کیفیت نیز خواهد بود. موضوعی که در کشورهای در حال توسعه یا توسعه‌نیافته نمود بیشتری پیدا می‌کند.

از سوی دیگر در تولید با این روش، ضمانت قابل استنادی برای آنکه شرکت مذکور، مدت‌زمانی طولانی مبادرت به عرضه و خدمات پس از فروش پایدار داشته باشد، وجود ندارد. این بدان معناست که شرکتی که از ظرفیت‌های تولیدی یک کارخانه برای تولید استفاده می‌کند، این امکان را دارد که با کمترین نوسان غیرمنتظره در بازار یا تغییر استراتژی، حتی یک سال بعد نیز به فعالیت خود ادامه ندهد و به دنبال تجارت دیگری برود. آن وقت تکلیف خریدارانی که این محصول را خریده‌اند چه می‌شود؟ چه کسی پاسخ‌گوی خدمات آنان خواهد بود؟

در صنعت لوازم خانگی، OEM یک پدیده ناشناخته است. ناشناخته از این منظر که مشخص نیست ادامه این فرایند چه عواقبی خواهد داشت.